بررسی استاندارد 802.11

IEEE 802.11 مجموعه‌ایی از استاندارهایی در باند فرکانس‌های 2.4 Ghz و 5Ghz است که در نسل اخیر آن به فرکانس 60Ghz می‌رسد و مبنای معماری شبکه‌های محلی بیسیم است.

10 مهر 1400

معمولا ابزارهای مبتنی بر استاندارد 802.11 برای مصارف ارتباطی فرودگاه‌ها، هتل‌ها، فروشگاه‌ها، کنسول‌های بازی، گوشی‌های هوشمند و… استفاده می‌شوند. در این میان نیاز به سرعت، مسئله‌ای است که روز به روز با پیشرفت تکنولوژی بیشتر قابل لمس است، شاید در گذشته پهنای باند را تنها برای مرور سایت‌های اینترنتی نیاز داشتیم، ولی اکنون نیازها متفاوت شده‌اند، مانند بازی‌های استریم یا تماشای فیلم UltraHD به صورت وایرلس و استریم یا …، از این رو استاندارد‌های شبکه‌های وایرلس نیز پیشرفت کرده‌اند.

در تصویر زیر اینفوگرافیک انواع استانداردهای خانواده 802.11 را مشاهده می‌کنید و در ادامه تنها به بررسی به‌روزترین سری آن یعنی سری n می‌پردازیم.

IEEE 802.11n در سال 2009 معرفی شد، در این سری از خانواده 802.11، سرعت در یک کانال از 54 Mb/s سری g به بیشتر از 100 Mb/s رسید و همچنین ویژگی MIMO (Muliple Input Multiple) Output معرفی شد که همانطور که از اسمش پیداست کاربران را قادر می‌سازد تا به صورت همزمان عملیات ارسال و دریافت را انجام دهند. محققان به منظور رسیدن به سرعت‌های بالاتر برای مصرافی که احتیاج به پهنای باند بیشتری دارند، ۲ زیر مجموعه از این سری را معرفی کرده‌اند: 802.11ac و 802.11ad

این دو استاندارد برای بالا بردن ظرفیت، سرعت و کارایی در شبکه‌های WLAN ارائه شده‌اند؛ 802.11ac در فرکانس 5 GHz، سرعتی بالغ بر 500-1000 Mb/s در اختیار قرار می‌دهد. TGad و Wireless Giagabit Alliance بر روی 802.11 ad کار کردند که رنج کوتاهی دارد ولی سرعتی تا 7 Gb/s با فرکانس 60 Ghz در اختیار کاربران قرار می‌دهد.

در قلب این سیستم یک کارت شبکه ۳ باند که از ترکیب دو تکنولوژی Qualcomm VIVE 802.11ac و IEEE 802.11ad است، قرار دارد.

تگ‌ها: