Bonding در میکروتیک

در مقاله امروز قصد داریم پیاده‌سازی bonding در میکروتیک را انجام بدهیم. در تجهیزات سیسکو مشابه این عمل را داریم که اصطلاحا به آن ether channel می‌گویند. این تنظیمات به ما این امکان را می‌دهد که چندین پورت میکروتیک را در قالب یک پورت تعریف کنیم که با این کار پهنای باند همه پورت‌ها را جمع زده و به صورت یک پورت با پهنای بالاتر در اختیار ما قرار می‌دهد. همچنین قابلیت failover را نیز برای ما فراهم می‌سازد. یعنی اگر یکی از پورت‌های فیزیکی ما down شود همچنان دیتا از پورت‌های فیزیکی دیگر رد و بدل می‌گردد.

14 بهمن 1398

مدل‌های مختلفی که در میکروتیک برای link monitoring وجود دارد در واقع نحوه تعیین وضعیت لینک در میکروتیک را مشخص می‌کند که در وضعیت up قرار دارد یا down، که این مدل‌ها را بعدا بررسی خواهیم کرد.

برای پیاده‌سازی، دو روتر را با استفاده از دو کابل به یکدیگر وصل می‌کنیم. پیاده‌سازی در هر روتر به یک روش انجام می‌گیرد.

ابتدا با winbox به هر یک از روترها وصل می‌شویم. وارد قسمت interface شده و در سربرگ bonding ،add را می‌زنیم.

در پنجره باز شده در قسمت name یک نام برای پورت bonding انتخاب می‌کنیم.

وارد سربرگ bonding می‌شویم و پورت‌هایی که می‌خواهیم وارد bonding کنیم را انتخاب می‌کنیم. پورت‌هایی که داخل باندینگ قرار می‌گیرند امکان failover را فراهم می‌کنند و اگر یکی از پورت‌های فیزیکی ما قطع شود ارتباط ما قطع نمی‌شود. نحوه تشخیص اینکه پورت up و یا down می‌باشد را می‌توانیم در قسمت link monitoring انتخاب کنیم. که دو نوع پروتکل برای این ویژگی وجود دارد:

mii monitoring
arp monitoring

در صورت انتخاب arp باید یک arp ip target هم وارد کنیم که در واقع آی پی ای است که باید مانیتور شود. همچنین می‌توانیم چندین arp ip target اضافه کنیم که در تشخیص up یا down بودن لینک به ما کمک می‌کند. چون اگر فقط یک ip وارد کنیم امکان این وجود دارد که مشکل از سمت مقابل بوده باشد و لینک ما مشکلی نداشته باشد بنابراین چندین target مشخص می‌کنیم که وضعیت لینک ما بهتر مشخص شود. که یک سری arp query می‌فرستد و باید جواب برگردد که از این طریق وضعیت لینک را مشخص می‌کند.

آپشن بعدی که وجود دارد (mii (media independent interface است که این ویژگی فقط وضعیت پورت لوکال را مشخص می‌کند. بزرگترین ضعفی که mii monitoring دارد این است که نمی‌تواند تشخیص دهد لینک ما امکان Pass کردن packet ها را دارد یا نه حتی اگر لینک ما در وضعیت up قرار داشته باشد. اما در هر حال mii در مقایسه با arp در تشخیص وضعیت لینک سریع‌تر عمل می‌کند.

ما برای تست روی وضعیت arp قرار می‌دهیم. سپس وارد ip address می‌شویم و به این bonding که الان اضافه کردیم یک آدرس ip اضافه می‌کنیم.

به روتر اول ip = 192.168.10.1 و به روتر دوم ip = 192.168.20.1 را می‌دهیم. همچنین در قسمت arp ip target در interface bonding آی پی روتر مقابل را به عنوان target انتخاب می‌کنیم.